در ابتدا این را بگویم حریص بودن تنها مختص انسان نیست این یک خوی حیوانیست که باید گاهی موقع جلوی آن را گرفت و باهاش مبارزه کرد. نشون به اون نشون که حیوانات نیز برای خود قلمروئی تعیین میکنند و آن قلمرو را از آن خود میدانند و بعد از مرگ دوباره حیوانات جدیدی می آیند و همان زمین را قلمرو خود می کنند و آخر همین زمین است که باقی می ماند و ما موجودات زنده می آییم و می رویم ولی فرق انسان با حیوانات در قوه ی عقل و تفکر است و کارهای اختیاری، برخلاف حیوانات که کارهایشان فطریست پس بیایید اندکی این خوهای حیوانی را از خود دور کنیم .
منبع اولیه ی مطلب»:
خاکی که مال هیچ کس نیست اما مال همه هست! خیلی جالب هست و عجیب و شایدم دیوانه کننده.. قصه ی ما آدمها.. واقعا گل سرسبد هستیم! حتی به خاک این کره ی کوچک نیز رحم نکردیم هرکسی آمد قطعه زمینی خرید جایی از این کره ی خاکی را قلمرو خود کرد و بعدش رفت و اخرش همان خاکها ماند و قصه ی ادامه دار آدمها.. جالب تر اینست شاید به جرات بتوان گفت الان گرانترین چیز در زمین همین خاک است! بیاایید جوری دیگر بیندیشیم زندگی گل ندارد؟ زندگی درخت ندارد؟ آسمان ستاره ندارد؟ دنیا زیبایی ندارد؟ پس چرا ما آدمها همه اش به این خاک دل بسته ایم و سر آن خونها ریخته ایم و میریزیم و خواهیم ریخت. حتی قلمرو حیوانات را هم خراب کردیم و مال خود کرده و خرید و فروش کرده ایم. واقعا چه کسی میتواند این هم ظلم در حق این کره ی خاکی ناچیز و بی زبان کرده باشد.. خودم را می گویم کاش گاهی لحظه ای به خودم می آمدم و میفهمیدم این کره ی خاکی یک اپسیلون ناچیز از کل گیتی هست و هزاران سیاره و کهکشان و خوشه ی کهکشانی و.. وجود دارد که زمین اصلا در بین آنها دیده نمیشود پس بدانیم سقف آرزوهای ما خیلی کوتاه و خیلی خیلی ناچیز است یا شاید بهتر باشد بگویم خنده دار است...
نویسنده این مطلب :عرفان حیدری مدیر سایت قشنگ فان ,و سایت مذهبی بلاگ اسکای