وقتی خدا رو دارم

وقتی خدا را دارم..

وقتی که خدا را دارم دیگر احساس تنهایی و ناتوانی نمی کنم وقتی که خدا را دارم احساس میکنم تمام دنیا مال من است، چه حس خوبی است داشتن خدایی که در تنهایی ها و بی کسی ها به فکر توست، چه حس خوبیست داشتن خدایی که هر لحظه یار و یاور توست حتی لحظه هایی که تو غافل از بودنش هستی، حس زیبایی دارم در مورد خدا.. حسی که آتش عشق و دوست داشتن در در وجود آدم شعله ور می کند و عطش رسیدن به وجود پاکش را در وجود انسان بیش از پیش جلوه گر میکند، گاه فکر می کنم خدا چقدر مهربان است که در کمال بی وفایی ما آدم ها، باز هم ما را فراموش نمی کند؛ وقتی خدا را دارم دیگر احساس غریبی نمی کنم، دنیا را خیلی کوچک میبینم و حس داشتن تمام تاروپود وجودم را فرا گرفته است، وقتی خدا را دارم آهسته قدم میزنم و هیچ باکی از طوفان روزگار ندارم، وقتی خدا را دارم هیچ زلزله ای نمیتواند دلم را به لرزه در آورد، نه! اینطور نمیشود بایستی اندکی وفا نشان دهم بایستی اندکی خوب شوم و اسم خوب بودن را وفا بگذارم، چه عالمی دارد استشمام نسیم تازه صبحگاهی که با یاد خدا رنگ و بوی عارفانه میگیرد، بهار نزدیک است و دوباره طبیعت زنده خواهد شد با خواست و فرمان خدایش، شکوفه ها باز خواهد شد و دوباره زمین زنده خواهد شد، همان درختی که روزی برگ هایش را ریخت دوباره بال و پر خواهد گرفت و زیباتر از قبل خواهد شد و من با دیدنش یاد خدا خواهم افتاد.. چه حس و حالی عاشقانه دارد عطر نوبهار خدایی.. وقتی خدا را دارم بهار را نیز دارم وقتی خدا را دارم تمام زندگیم بهاری است و شاخه های خشکیده ی زندگیم با داشتنش دوباره زنده میشود و شکوفه های قشنگ امید از لابلای شاخه هایش جلوه ای زیبا به زندگی ام میدهد، جلوه ای که به انسان انگیزه می دهد برای ادامه دادن.. برای زندگی…

متن کوتاه برای درد و دل با خدا ( دلم گرفته)